Jak jąkanie Emily Blunt doprowadziło ją do udanej kariery aktorskiej

Pewnego deszczowego dnia w listopadzie ubiegłego roku Emily Blunt przyjechała do naszego domu na Brooklynie, aby porozmawiać z moim 11-letnim synem Sammym o tym, co ich łączy: jąkanie. Jestem jej fanem od 2006 roku"Diabeł ubiera się u Prady (nie wspominając "Krawędź przyszłości” , « Sicario” , "Spokojne miejsce" oraz "Mary Poppins wróciła.), ale stałem się jeszcze większym fanem, gdy dowiedziałem się, że jest aktywnie zaangażowana w Amerykański Instytut Jąkania (AIS), organizację, która odegrała dużą rolę w życiu naszej rodziny. Sammy uczęszczał do Instytutu z przerwami od siódmego roku życia, a w 2016 roku został poproszony o przemówienie na dorocznej imprezie charytatywnej w Nowym Jorku. Pozostali dwaj mówcy tego wieczoru byli wiceprezydent Joe Biden i Bruce Willis, a całą noc rozpoczęło nagranie wideo z bardzo ciężarną Emily, która jest gospodarzem wydarzenia od 2010 roku. Wieczór zmienił całe nasze życie, zwłaszcza Sammy'ego. i od tego czasu śledzę Emily, aby podziękować jej za pracę, którą wykonała dla jąkających się na całym świecie. Tak się złożyło, że trzy lata później pojawiła się u naszych drzwi, zdjęła buty w holu, zjadła nasz chleb bananowy domowej roboty, pogłaskała naszego psa i usiadła z Sammym. Okazuje się, że oprócz jąkania łączy ich zamiłowanie do psikusów i talent do naśladowania. Po wyłączeniu dyktafonu cyfrowego wykonali swoje ulubione imitacje ludzi w ich życiu, co sprawiło, że wszyscy zgięli się wpół ze śmiechu. Nie sądziłem, że mogę być wielkim fanem, ale udowodniła, że ​​się mylę. Poniżej znajduje się skrócona relacja z ich obiadu, zredagowana w kilku częściach tylko dla jasności.— Ann Fühlenweider

Sammy Blutstein: Więc jesteś z Anglii. Jak mieszkasz na Brooklynie?

Emily Blunt: Kiedy po raz pierwszy spotkałam mojego męża, Johna [Krasińskiego], mieszkałam w Los Angeles i było mi ciężko, ponieważ było to przeciwieństwo tego, w którym dorastałam, miejsce z poczuciem wspólnoty, kultury i prawdziwej bezpośredniości i żywotności. I uwielbiam spacerować po miastach. Więc przeprowadzka na Brooklyn naprawdę stała się moim domem. Myślę, że moja dusza bardziej pasowała do Brooklynu. Naprawdę to lubie.

Sammy: Wiem, że jąkałeś się, kiedy dorastałeś, a może nadal to robisz?

Emilia: Kiedy się jąkam, zawsze czuję się jąkałą.

Pierwszy strój: sukienka Alexander McQueen, naszyjnik De Beers, buty Roger Vivier. Drugi strój: sukienka Diora.

Sammy: wł. jak wyglądała szkoła z twoim jąkaniem?

Emilia: Moje jąkanie naprawdę zaczęło pojawiać się w wieku około sześciu czy siedmiu lat, a potem stawało się dla mnie coraz trudniejsze, a kiedy osiągnąłem 11 lub 12 lat, stało się to dość zakorzenione. To nie byłam cała ja; to była część tego, kim byłem. Byli pewni ludzie, którzy lubili mnie przez to definiować. To było trudne. Postanowiłem nie spędzać czasu z tymi ludźmi. Pewnie właśnie teraz doszedłem do wniosku, że każdy ma coś rosnącego. To właśnie się stało.

Szkoła była interesująca, ponieważ były pewne rzeczy, których nie mogłam i chciałam robić, na przykład recytować mój wiersz w klasie. Nigdy bym tego nie zrobiła. Nienawidziłbym, gdyby nauczyciel poprosił mnie o odpowiedź. Nie wiem, jak to jest z tobą, ale myślę, że kiedy jąkały znajdują się w trudnej sytuacji, jest to trudne. Nie lubiłem dzwonić do moich przyjaciół. Nigdy nie mógłbym wypowiedzieć własnego imienia, gdyby ktoś zapytał: „Jak masz na imię?” Ponieważ nie możesz zastąpić słowa, co zwykle robimy, aby znaleźć najlepszy strumień. Zastępujesz inne słowo, które jest prostsze i nie możesz zastąpić swojego imienia. Jako dziecko szybko zdałem sobie sprawę, że każda stresująca sytuacja była dla mnie dość trudna.

Sammy: tyw końcu czy chodziłeś do szkoły z internatem? Jak było? Tęskniłeś za rodzicami?

Emilia: Poszedłem tam, gdy miałem 16 lat, więc myślę, że byłem gotowy nie tęsknić za rodzicami. I to była fajna szkoła z internatem, bo internat odbywał się co tydzień. Mogę wracać do domu w każdy weekend. Brak ciśnienia. Wzywaliśmy wszystkich nauczycieli po imieniu. Więc nagle poczułem się jak doświadczenie uniwersyteckie, wykopałem to i było bardzo artystyczne i bardzo fajne. To było jak nowy wynalazek. Czasami wszyscy czujemy, że musimy na nowo odkryć i odkryć siebie. Więc kiedy chodzisz do tej samej szkoły przez długi czas, tak jak ja, określasz siebie jako pewną osobę w pewnym sensie, a rozpoczęcie od nowa w wieku 16 lat było dla mnie bardzo ważne. To musiało być jak [być w nowej szkole w zeszłym roku], prawda?

Sammy: Tak. To było świetne. Myślę, że połowa moich przyjaciół nawet nie wie, że się jąkam. Po prostu myślą, że może nie może tak szybko wypowiedzieć swoich słów lub coś w tym stylu.

Emilia: Jak myślisz, co ludzie myślą o jąkaniu?

Sammy: Moja szkoła ma gazetę o nazwie Daily News. I wyciągają ludzi z tego koszyka, na którym są wszystkie nasze imiona. A kiedy pojawia się moje nazwisko, muszę przeczytać wiadomości o tym, co dzieje się w szkole. Czasami myślę, że kiedy się jąkam, ludzie tak myśląjest złym czytelnikiem.

Emilia:Prawidłowy? W identyfikacji jest wiele błędów. Uwielbiam Amerykański Instytut Jąkania i to, czego uczą dzieci, ponieważ tak naprawdę nie chodzi o „Och, często się jąkam”. To bardziej jak: „Jestem bardzo dobry w jąkaniu. Jestem genialnym jąkałem”. To rodzaj odwróconej psychologii. To naprawdę pomocne. Głównym problemem jest [brak] informacji lub to, jak ludzie błędnie je interpretują. Ponieważ jąkający się nie rozumieją. To nie jest psychologiczne. Nie chodzi o to, że się denerwujesz, nie o to, że jesteś niepewny, nie o to, że nie umiesz czytać, nie o to, że nie wiesz, co chcesz powiedzieć. Jest neurologiczna, genetyczna, biologiczna. To nie twoja wina. Nic nie możesz na to poradzić. To są wiadomości, które staram się przekazać, abyś nie znalazł się w sytuacji, w której coś czytasz i ludzie myśląOch, może być kiepskim czytelnikiem.Jestem pewien, że jesteś doskonałym czytelnikiem. Ogromny odsetek ludzi na całym świecie, miliony ludzi jąka się. Myślę, że poprzez AIS poznałeś innych jąkających się?

Sammy: Tak. Dzięki AIS naprawdę poznałem Joe Bidena i Bruce'a Willisa.

Emilia: Daj spokój, jakie to fajne? Byłeś [w AIS] w roku, w którym przemawiał Bruce, i ty też przemawiałeś, prawda? Nie mogłem cię zobaczyć, bo miałem urodzić drugie dziecko. Bruce był naprawdę zdenerwowany, mówiąc. Nie chciał tego, kiedy po raz pierwszy zwróciłem się do niego w tej sprawie. Potem zdał sobie sprawę, że to taka fajna rzecz. A jakie to niesamowite? Bruce Willis jest tak fajny, że wszyscy kręcą się na podłodze, kiedy chodzi po pokoju – a on się jąkał.

W 2009 roku AIS przyznało mi tę samą nagrodę Free Voices, Life Changer, którą otrzymał Bruce. I od tego momentu bardzo się od tego wszystkiego oddzieliłem. Po prostu kocham to, co robią. Nie wiedziałem, co to było ani dlaczego się jąkałem. Po prostu zebrali dla mnie wiele informacji. Na przykład to genetyczne. Jest to bardzo widoczne w mojej rodzinie, a mój wujek, kuzyn i dziadek jąkali się.

Sammy: Jak jąkanie wpłynęło na twoje życie?

Emilia:Myślę, że w pewnym sensie, kiedy przechodzisz przez coś takiego jak jąkanie, stajesz się naprawdę dobrym słuchaczem. Postrzegasz świat inaczej. Ponieważ możesz być mniej skłonny do rozmowy, kiedy przez to przechodzisz. Naprawdę zaczynasz zdawać sobie sprawę, jak wiele się wokół ciebie dzieje, więc myślę, że byłam bardzo spostrzegawczym dzieckiem. Byłem naprawdę empatycznym dzieckiem i nadal czuję, że staram się tym kierować.I zachęcam moje dzieci, aby wczuwały się w różnice, nie bały się ich i nie dokuczały ludziom, wiesz? Popełnianie błędów lub poczucie, że masz coś, co sprawia, że ​​popełniasz błędy, jest dobre. Chodzi o to, jak się uczysz i jak się rozwijasz. Kiedy przechodzisz przez coś takiego, masz prawdziwe uczucie życzliwości. Musisz być dobry dla siebie, a także dla innych ludzi.

Sammy: Jak przeszedłeś z jąkającego się dziecka do hollywoodzkiego aktora?

Emilia:Co dziwne, wraca do jąkania. Kiedy miałam 12 lat, moim wychowawcą był bardzo fajny facet o imieniu Mr. McHale. Był to ogromny mężczyzna z wielkimi wąsami. Zapytał mnie, czy chcę zagrać w fajnej sztuce, a ja odpowiedziałem, że nie. A on powiedział: „Ale myślę, że sobie z tym poradzisz. Słyszałem, że wydajesz głupie głosy i naśladujesz ludzi. Więc, gdybyś zrobił to głupim głosem, pomyślałbyś o tym? Dlaczego nie zrobisz tego z akcentem? I jako dziecko było to dla mnie bardzo wyzwalające. Nagle zacząłem mówić płynnie. W pewnym sensie odsunięcie się od siebie było wyzwoleniem. Zgodziłem się na to i mówiłem swobodnie. Miałem bardzo zły akcent z północnoangielskiego, czego teraz nawet dla ciebie nie zrobię. To był początek uświadomienia sobie, że to przezwyciężyłem i może to może być tymczasowe i może uda mi się to przezwyciężyć. To była wielka sprawa. Nie dlatego zacząłem grać, chociaż to dobra historia. Bo po tym doświadczeniu nie planowałam zostać aktorką. Naprawdę podobało mi się aktorstwo i robienie świetnych sztuk, ale nie miałem do tego palących ambicji. Chodziłem na uniwersytet, chciałem uczyć się hiszpańskiego, chciałem pracować dla ONZ; Miałem wszystkie te plany. Zawsze kochałem języki. Nie jąkałem się, kiedy mówiłem innymi językami. Ale potem wystawiłem sztukę w szkole z internatem, która pojechała na festiwal Fringe w Edynburgu. Chodziłem na uniwersytet, chciałem uczyć się hiszpańskiego, chciałem pracować dla ONZ; Miałem wszystkie te plany. Zawsze kochałem języki. Nie jąkałem się, kiedy mówiłem innymi językami. Ale potem wystawiłem sztukę w szkole z internatem, która pojechała na festiwal Fringe w Edynburgu. Chodziłem na uniwersytet, chciałem uczyć się hiszpańskiego, chciałem pracować dla ONZ; Miałem wszystkie te plany. Zawsze kochałem języki. Nie jąkałem się, kiedy mówiłem innymi językami. Ale potem wystawiłem sztukę w szkole z internatem, która pojechała na festiwal Fringe w Edynburgu.

Sammy: To jest świetne.

Emilia: Była ze mną nauczycielka. Zadzwonił do swojego agenta i powiedział: „Musisz odwiedzić tę dziewczynę”. Przyszedł do mnie i powiedział: „Myślę, że jesteś naprawdę dobry. Chcesz tego spróbować? I powiedziałem OK. Wziąłem to bardzo od niechcenia i to może być dobra rzecz. To taki konkurencyjny, pochłaniający duszę biznes. Podobało mi się przesłuchanie, ponieważ nie było na mnie presji; Nie musiałem wygrywać. Jeśli to nie zadziałało, nic wielkiego. Po prostu pomyślałem, że spróbuję, a potem szaleńczo się w nim zakochałem. Nie wyobrażam sobie niczego innego. Nie wiem, co bym zrobił, i na nic bym się nie nadał.

Zanottiego. Drugi strój: biustonosz i top Dolce & Gabbana, spodnie Vera Wang.

Ania: Dowiedzieliśmy się o tak wielu aktorach, którzy się jąkają. Czy jest jakieś połączenie?

Emilia: Rozmawiałem o tym z holistycznym lekarzem. Mówi, że większość jąkania to brak równowagi w lewej i prawej półkuli mózgu. A w życiu codziennym, kiedy rozmawiasz z kimś, powiedzmy, że masz dostęp do A, B, C, D swojego mózgu. Ale kiedy działasz, kiedy musisz iść gdzieś emocjonalnie i gdzieś indziej niż ty, masz dostęp do całej tej innej części mózgu, która aktywuje cię i uwalnia. I dlatego masz Bruce'a Willisa, Samuela L. Jacksona, Harveya Keitela, Eda Sheerana, Jamesa Earla Jonesa – to znaczy, to trwa i trwa i trwa. Kendrick Lamar, najlepszy raper na świecie, jąka się, a kiedy mówi poezję, nie jąka się. Sięgasz więc do zupełnie innej strony swojego mózgu z pamięcią liniową, faktycznie usuwając siebie z sytuacji, a zabawa jest rodzajem wyższej formy empatii. Sympatyzujesz z cudzym dylematem, cudzym życiem, więc myślę, że to cię uwalnia. Po prostu nie sądzę, żeby ktokolwiek się jąkał podczas gry. Myślę, że powinieneś spróbować.

Sammy: Dobra. Ale kiedy kręcisz film, czy kiedykolwiek musiałeś przerywać scenę, ponieważ zdezorientowało cię słowo?

Emilia: Jedyny czas, kiedy mam wrażenie, że się jąkam, kiedy gram, to te wysokooktanowe sceny, w których jest sytuacja awaryjna, w której muszę powiedzieć: „Wsiadaj do samochodu!” lub „Gdzie jest twoja torba?” czy jakoś tak. Rozmawiałem z Samuelem L. Jacksonem, kiedy pewnego dnia otrzymał nagrodę. Powiedział, że kręcił jeden z filmów Marvela i miał scenę, w której musiał powiedzieć: „Wynośmy się stąd!”. i nie mógł tego powiedzieć. To była scena, w której wydarzyła się jedna z tych szalonych eksplozji. Zamiast tego powiedział: „Musimy iść!” A oni powiedzieli: „Wytnij. Sam, wiersz: „Wynośmy się stąd”. A on powiedział: „Tak, rozumiem”. Musiał udawać, że o tym zapomniał. Poszedł powiedzieć to jeszcze raz i powiedział: „Musimy iść!” A on powiedział: „Wiesz co, po prostu zmienię linię”.

Te pełne emocji sceny, w których muszę żądać od kogoś informacji, to jedyne momenty, w których czuję się zdezorientowany.

Sammy: Rozmawialiśmy z mamą"Spokojne miejsce" orazMary Poppins . VMary Poppins mówiłeś bardzo szybko. I w"Spokojne miejsce" prawie w ogóle nie mówisz.

Emilia: Co jest znacznie lepsze. Tak, to naprawdę wygodne. Jest to idealna rola dla osoby jąkającej się, aby zachować ciszę. Dlatego robimy kolejny. Pomyślałem: „John, to dla mnie dobra okolica”. Gdybym mógł po prostudziałać w filmy"Spokojne miejsce" do końca życia.

Ania: Ale wMary Poppins mówisz bardzo szybko.

Emilia: Tak. I to moja wina. To mój wybór. To naprawdę był wybór postaci. To bardzo specyficzny, bardzo szykowny brytyjski akcent z lat 30. XX wieku. Czułem też, oto ona, ta kobieta, która wkracza w życie ludzi, którzy żyją z bólem lub stratą, z uczuciem ociężałości i ociężałości, i powinna być lżejsza od powietrza. Po prostu wejdź jak tornado, zmieć to wszystko i napraw ponownie.

Nigdy nie myślę o swoim jąkaniu, jeśli chodzi o role, które wybieram lub dlaczego chcę to robić. Nawet o tym nie myślę. I wszelkie jąkania, które mogę mieć, lub rzeczy, o które mogę się potknąć, lub linie, które mogą być trudne, znajdę sposób na ich obejście. Myślę, że z doświadczeniem znajdziesz pewność siebie, wiedząc, że po prostu znajdziesz sposób na obejście tego.

Sammy: Lubisz straszne filmy?

Emilia: Zupełnie nie.

Sammy: Tak to samo.

Emilia: Więc widzisz? Cecha jąkania. Czuję, że kiedy te obrazy pojawią się w mojej głowie, zostają tam na zawsze. Nie sądzę, żebym mógł się ich pozbyć i łatwo się boję. Nie chcę oglądać strasznych filmów, a właściwie John nigdy wcześniej nie oglądał strasznych filmówwystąpił w A Quiet Place.To zabawne, że został reżyserem i scenarzystą horrorów, ponieważ nie były to filmy, jakie kiedykolwiek oglądaliśmy. W badaniach nad sesją filmową – mam na myśli to, że jego Apple TV naprawdę martwi się teraz o filmy, które kupił. Wszystko zBabadook zanimCzarownice . Obserwował je wszystkie w poszukiwaniu badań. Ale nikt z nas nie jest koniecznie wielkimi fanami horrorów.

Co lubięSpokojne miejsce" Myślę, że ludzie skłaniają się ku temu, że nie jest to krwawe i przerażające, jest to napięte i intensywne wrażenia podczas oglądania, ale ma głębsze tematy dotyczące tego, jak daleko posunąłbyś się, aby chronić swoją rodzinę. i to jest wielka metafora ojcostwa.Ten pomysł na wypuszczenie dzieci do wielkiego złego świata i niemożność ich ochrony i to właśnie czują wszyscy rodzice. Na podwyższonym poziomie wspokojne miejsce są kosmici, którzy przybyli, aby cię zniszczyć, jeśli wydasz dźwięk.

Ania: Jestem ciekaw. Zauważam coś, kiedy Sammy obserwuje Joe Bidena przemawiającego w debacie. Sammy powie: „Widzisz, on się jąkał i zmienił słowa”. Zauważa i czyta go w zupełnie inny sposób. Czy masz to niemal pajęcze uczucie, że wyłapujesz jąkanie innych?

Emilia: Myślę, że naprawdę masz pajęczy zmysł, jeśli jąkasz się i mogę to dostrzec z odległości mili. I jestem pewien, że ty też możesz, Sammy. Ponieważ zauważam wszystkie tiki i wszystkie małe dziwactwa, które ludzie robią, kiedy mają się jąkać, albo to ukrywają, albo maskują. Zauważasz wszystkie sztuczki, ponieważ sam je wykonujesz. To naprawdę interesujące, że obserwowałeś Joe i widziałeś te małe przejażdżki. Ponieważ myślę, że nadal są i wcale nie jest konieczne, aby to słowo było bałaganiarskie. Słowo wprowadza w zakłopotanie.

Ania: Ale wydaje się, że wy, Joe Biden i Bruce Willis, znaleźliście sposób na poradzenie sobie z jąkaniem na świecie.

Emilia: Wiesz, że. Zrozumiesz.

W numerze marcowym Marie Clairewspółpracował z Red Hook Labs, studiem, galerią i szkołą na Brooklynie w Nowym Jorku, która kształci i wspiera młodych fotografów. W swoim pierwszym przydziale do magazynu Denise Hewitt (17), Lucci Mia (19) i Genesis Gil (21) nakręcili dla nas wszystkich trzy okładki swoimi wyjątkowymi soczewkami. Sprawdź wszystkie okładki na Instagramie i koniecznie kup kopię (lub trzy!) w kioskach.