Poproś ludzi, aby wymienili kogoś, kogo uważają za czarującego, a odpowiedzi są często przewidywalne. To jest James Bond, fikcyjny szpieg z upodobaniem do wstrząśniętych martini. Być może wspominają o Oprah Winfrey, Billu Clintonie lub postaci historycznej, takiej jak wielebny dr Martin Luther King Jr. lub Mahatma Gandhi. Teraz poproś te same osoby, aby w kilka sekund opisały, co sprawia, że ci czarodzieje są tak atrakcyjni.
W tym miejscu większość uderza w ścianę, określając, czym właściwie jest charyzma. Instynktownie wiemy, że jedni pociągają nas bardziej niż inni. Ustalenie, dlaczego je lubimy, to zupełnie inne ćwiczenie.
Starożytni Grecy opisywali charyzmę jako „dar łaski”, trafny opis, jeśli wierzysz, że sympatia jest cechą daną przez Boga, która przychodzi naturalnie niektórym, ale nie innym. Prawda jest taka, że charyzma jest wyuczonym zachowaniem, umiejętnością, którą należy rozwijać w podobny sposób, w jaki nauczyliśmy się chodzić lub ćwiczyć słownictwo podczas nauki nowego języka. Inne pożądane cechy, takie jak bogactwo czy dobry wygląd, są niewątpliwie kojarzone z sympatią, ale urodzenie się bez nich nie przeszkadza w byciu charyzmatycznym.
Niewyraźna mowa może służyć jako minus za charyzmę, jeśli masz problemy z wymową, zalecamy udanie się do lekarza. Logopeda dla dorosłych pomoże Ci rozwiązać problemy z wymową liter.
Ilościowe określenie charyzmy
Pomimo całej pracy, która została włożona w ilościowe określenie charyzmy – a przez wieki była badana przez ekspertów, w tym Platona i tych, z którymi rozmawialiśmy przy tym utworze – wciąż istnieje wiele niewiadomych. Istnieją jednak dwie niezaprzeczalne prawdy.
Po pierwszeNiemal nadnaturalnie pociągają nas pewne osoby, zwłaszcza te, które lubimy. Chociaż nie zawsze tak jest; równie dobrze może nas pociągać charyzmatyczny złoczyńca.
Druga prawda że jesteśmy okropni we wskazywaniu, co sprawia, że ci ludzie są tak czarujący. Oprócz powierzchownych obserwacji – słodkiego uśmiechu czy umiejętności opowiedzenia dobrej historii – niewielu z nas potrafi w jednej chwili określić, co sprawia, że charyzmatyczni ludzie są tak atrakcyjni.
Może to ewolucyjne. Jako gatunek, wrodzone uczucia instynktowne prowadzą do tego, co często nazywamy uczuciami wewnętrznymi. Te uczucia są w rzeczywistości podświadomą odpowiedzią na dziesiątki, a może setki werbalnych i niewerbalnych wskazówek, które nieświadomie przetwarzamy w każdej interakcji z innymi. Jest to niezbędna umiejętność, która pozwala wszystkim ssakom oceniać intencje innych poprzez ciągłe inwentaryzowanie takich rzeczy, jak mowa ciała, tempo mowy i subtelne ruchy, które mogą wskazywać na zagrożenie.
John Antonakis, profesor zachowań organizacyjnych na Uniwersytecie w Lozannie w Szwajcarii, zwraca uwagę, że charyzma jest w istocie tylko sygnałem informacyjnym. „Zasadniczo charyzma polega na przekazywaniu informacji w sposób symboliczny, emocjonalny i oparty na wartościach” – powiedział. „Więc charyzmatyczna sygnalizacja to wykorzystanie technik werbalnych i niewerbalnych”.
Dla porównania, to, co opisał dr Antonakis, jest zasadniczo prostszą wersją reakcji „walcz lub uciekaj”. Jednak zamiast walczyć czy uciekać, nieustannie podejmujemy mikrodecyzje o tym, czy osoba, która domaga się naszej uwagi, zasługuje na to.
Trzy filary charyzmy i jak ćwiczyć każdy
Olivia Fox Cabane, trenerka charyzmy i autorka Mitu charyzmy, mówi, że charyzmatyczne zachowanie można sprowadzić do trzech filarów.
pierwszy filar,obecność , obejmuje pozostawanie w chwili. Kiedy zauważysz, że twoja uwaga spada, gdy rozmawiasz z kimś, skup się ponownie, skoncentruj się. Zwracaj uwagę na dźwięki otoczenia, oddech i subtelne doznania w ciele – mrowienie, które zaczyna się w twoich palcach i promieniuje po całym ciele.
Moc Drugi filar polega raczej na przełamywaniu narzuconych przez siebie barier niż na osiąganiu wyższego statusu. Chodzi o usunięcie piętna związanego z sukcesem, który już osiągnąłeś. Wiadomo, że syndrom oszusta jest powszechnym lękiem, że nie jesteś godny pozycji, w której się znajdujesz. Im wyżej wchodzisz po schodach, tym bardziej powszechne staje się to uczucie.
Kluczem do tego filaru jest wyeliminowanie zwątpienia w siebie, przekonania, że należysz, a Twoje umiejętności i pasje są cenne i interesujące dla innych. Łatwiej to powiedzieć niż zrobić.
trzeci filar,ciepło , udawaj trochę mocniej. Wymaga to wyemitowania pewnej wibracji, która sygnalizuje życzliwość i akceptację. Możesz doświadczyć tego uczucia od bliskiego krewnego lub drogiego przyjaciela. To trudne, biorąc pod uwagę, że ci, którzy tutaj odnoszą sukces, to ludzie, którzy wywołują to uczucie u innych, nawet jeśli dopiero się poznali.
Aby opanować tę zasadę, pani Cabane sugeruje wyobrażenie sobie osoby, dla której masz dużo ciepła i uczucia, a następnie skupienie się na tym, co najbardziej lubisz w swoich ogólnych interakcjach. Możesz to zrobić przed interakcją lub w krótkich seriach, gdy słuchasz kogoś innego. Mówi, że może to zmienić chemię ciała w ciągu kilku sekund, powodując, że nawet najbardziej introwertyczni z nas promieniują ciepłem kojarzonym z wysoce charyzmatycznymi ludźmi.
Wierzchołek góry lodowej
Wszyscy nasi eksperci zgodzili się, że charyzma nie jest uniwersalnym deskryptorem; to bardziej hierarchia. Niektórzy ludzie emanują urokiem poprzez ciepło i hojność, podczas gdy inni dają się lubić w pewnym sensie ewolucyjnym - typy alfa, które emanują pewnością siebie i sukcesem.
Wracając do trzech głównych zasad, najbardziej charyzmatyczni ludzie, których znasz na poziomie osobistym, generalnie osiągnęli wysoki poziom sukcesu tylko w jednej lub dwóch z tych cech. Rzadko jednak wykazują mistrzostwo wszystkich trzech.
Na przykład dr King wykazał oznaki mistrzostwa w każdym z tych filarów, czego wynikiem jest rzadka klasyfikacja, którą pani Cabein nazywa „charyzmą fantomową”.
Jeśli jest to szczyt hierarchii, następne trzy przykłady byłyby gdzieś pośrodku.
Steve Jobs, współzałożyciel Apple, wykazał się mistrzostwem władzy i osiągnął wysokie noty za obecność. Jednak według jego córki, Lisy Brennan-Jobs, brakowało mu ciepła w jej wspomnieniach z 2018 roku, Baby. Szefowi Tesli, Elonowi Muskowi, może również brakować ciepła. Jest klasycznym introwertykiem, który brak umiejętności ludzi rekompensuje mistrzostwem obecności i ponadprzeciętnym poziomem siły.
Pan Jobs, według pani Cabein, najlepiej jest sklasyfikowany jako posiadający „autorytatywną charyzmę”, a pan Musk jako „ogniskową charyzmę”.
Są też tacy jak Emilia Clarke, która zagrała w Game of Thrones na HBO. Entuzjastyczny entuzjazm Clarka przynosi jej wysokie noty w „charyzmatycznej życzliwości”, klasyfikacji dla tych, którzy wyróżniają się ciepłem, zachowując jednocześnie wysoką prezencję, ale niską moc.
To oczywiście tylko zadrapanie na powierzchni. Ale ważne jest to, że charyzma nie jest jedyną rzeczą. Zamiast tego często lepiej myśleć o tym w ten sam sposób, w jaki myślisz o inteligencji.Uzyskanie wysokich ocen z matematyki i nauk ścisłych jest sygnałem inteligencji, podobnie jak mistrzostwo w sztuce lub muzyce. Próba porównania jednej inteligentnej osoby z drugą prowadzi do większego zamieszania. To samo można powiedzieć o charyzmie.
Trening Charyzmy: Edycja Nisko Wiszących Owoców
Jeśli szukasz dobrego punktu wyjścia, aby być przyjemniejszym, dr Antonakis sugeruje opowiadanie historii.
Mówi, że najbardziej charyzmatyczni ludzie na sali to ci, którzy mówią metaforycznie, dostarczając treści do rozmowy poprzez przykładne użycie anegdot i porównań. Zamiast opowiadać o wydarzeniach, parafrazują działania za pomocą gestów twarzy, energicznej mowy ciała i tonacji głosowych, aby uformować kluczowe punkty. Są biegli w posługiwaniu się perswazją moralną i refleksjami na temat uczuć grupowych oraz w używaniu pytań, nawet retorycznych, które podtrzymują zaangażowanie ludzi. Krótko mówiąc, opowiadają po prostu dobrą historię.
W rzeczywistości podczas rozmowy z ekspertami od charyzmy pojawił się temat, który jest natychmiast rozpoznawalny dla każdego, kto przeszedł kurs wystąpień publicznych lub uczestniczył w spotkaniu toastmasterów: najbardziej charyzmatyczni ludzie są często najskuteczniejszymi mówcami publicznymi.
Charyzma to jednak nie tylko wyrafinowany i atrakcyjny głośnik. Charyzmatyczni ludzie lubią to nie tylko dlatego, że mogą opowiedzieć dobrą historię, ale także dlatego, że sprawiają, że inni czują. Poza tym, że są zabawni i atrakcyjni, charyzmatyczni ludzie mogą blokować rozpraszanie uwagi, pozostawiając tych, którzy wchodzą z nimi w interakcje, jakby czas się zatrzymał i byli wszystkim, co się liczyli. Sprawiają, że ludzie czują się lepiej, co sprawia, że wracają do przyszłych interakcji lub poszerzania istniejących, choćby po to, by cieszyć się tymi chwilami.
Najszybszym sposobem, aby stać się bardziej przyjemnym, jest wyjście z domu i ćwiczenie bycia przyjemniejszym. Zaczyna się w domu, usuwając wątpliwości i skupiając się na byciu aktywnym uczestnikiem rozmów i interakcji z innymi.
Od tego momentu wystarczy tylko powiedzieć „tak” na więcej zaproszeń, dołączyć do klasy wystąpień publicznych (lub lokalnej grupy, takiej jak toastmasters) i nadal szukać sposobów na pokazanie swoich mocnych stron, jednocześnie wzmacniając swoje słabości. Każda interakcja daje możliwość ćwiczenia, uczenia się i stosowania nowych strategii.
Podobnie jak uczenie się innych umiejętności, czasami idzie dobrze, a często nie, szczególnie na początku. Ale jeśli myślisz o charyzmie jak o drzewku umiejętności, każdy trening jest tylko sposobem na odświeżenie wielu sposobów wspinania się po nim.
