Zrobienie świetnego filmu nie jest łatwym zadaniem, ale jeśli reżyser zrobi to dobrze, nadal będzie zależał od jednego: zakończenia. Jak zamierzasz wypuścić publiczność ze swojej historii? O czym chcesz, żeby pomyśleli, kiedy wyjdą z teatru? Jakie uczucie chcesz w nich zachować? Doprowadzenie wszystkiego do końca twojej historii może być trudne, a najczęściej zakończenie jest bardziej przypisem niż cokolwiek innego, co nie jest tak pamiętne, jak to, co było wcześniej.
No i oczywiście jestspoilery - ostrożnie.
Psycholog (1960)
ZanimM. Noc Shyamalan lub„Bracia Coen” byłAlfreda Hitchcocka – a chłopak wiedział, jak zakończyć film. Oczywiście najsłynniejszym zakończeniem Hitchcocka wszech czasów jest:psychika, co nie tylko powoduje, że publiczność utknie pod koniec pierwszego aktu, zabijając zamierzoną bohaterkę Marion Crane (Janet Leigh), ale oferuje też zwariowany żart. spin na końcu filmu. Widzowie są przekonani, że matka Normana Batesa (Anthony Perkins) zabiła Marion pod prysznicem na początku filmu, dzięki czemu napięcie wciąż narasta. Ale kiedy SamJohn Gavin) i Leela (Mile wiary)) udaj się do motelu Bates, aby przesłuchać matkę Normana, okazuje się, że matka Normana to nic innego jak gnijące zwłoki na krześle.
Hitchcock był niezrównanym artystą ipsychika jest doskonałym przykładem tego, jak reżyser wykorzystał wszystkie chwyty z książki, aby zabrać publiczność w ekscytującą podróż od początku do końca. Zakończenie skrętu nie tylko ma sens (zainspirował go prawdziwy seryjny morderca Ed Gein), ale także sprawia, że widzowie opadają na podłogę, gdy zapalają się światła w teatrze.
Wieczne słońce nieskazitelnego umysłu (2004)
Złamane serce to piekło, a pamięć to klatka, która nas tam trzyma, ale czy kiedykolwiek uda nam się uciec przed urokiem miłości, pożądania i wszystkich jego niebezpieczeństw, nawet jeśli wiedzieliśmy na pewno, że jesteśmy skazani na porażkę? Prawdopodobnie nie. V "Wieczne słońce nieskazitelnego umysłu" Joela (Jim Carrey) i Clem (Kate Winslet)odkrywa tylko, że po druzgocącym zerwaniu impulsywna Clem zmusza Joela do trwałego wymazania jej z pamięci za pomocą nowej eksperymentalnej procedury. Oczywiście Joel postanawia zrobić to samo, a większość filmu podąża za jego desperackimi próbami udaremnienia tej decyzji, gdy jego wspomnienia o kobiecie, którą kocha, znikają jeden po drugim. Pod koniec filmu Joel i Clem stają twarzą w twarz, nie pamiętając swojego związku, ale ze świadomością, że kiedyś byli zakochani, i ogromnym pragnieniem dania mu kolejnej szansy. Wiedzą, że prawie na pewno skończą się bólem, że udowodniono, że są kiepsko dopasowani i że ponowna próba tylko złamie im serca. Dobra. Śmiejąc się, płacząc i zdesperowany, by nie czuć się zagubionym i samotnym, akceptują to. Jest okej. To cena, którą ryzykujesz za miłość, i to jest ”Wieczne słońce może pochwalić się mnóstwem sprytnych zdjęć i innowacji narracyjnych, ale prosta, szczera emocjonalna prawda ostatnich ujęć umacnia ją jako klasykę.
Początek (2010)
Film, który zrodził tysiące teorii na Reddicie.Christopher Nolan znany ze swoich pokręconych opowieści, alePoczątek posunęła się do granic możliwości, ponieważ Nolan przedstawia cztery historie dziejące się w tym samym czasie w bardzo różnym tempie, śledząc zespół „ekstraktorów” w umyśle korporacyjnego spadkobiercy. Emocjonalna linia filmuLeonardo DiCaprio.Dom Cobb, który żyje na wygnaniu, gdy jego żona oskarżyła go o morderstwo w USA. Marzy o ponownym zobaczeniu swoich dzieci, a pod koniec filmu, z zespołem, który najwyraźniej odnosi sukcesy w swojej misji, Dom w końcu spotyka się ze swoimi dziećmi. Kamera przesuwa się do bączka - znak, że osoba wciąż śni - ale robi się czarna, zanim publiczność zorientuje się na pewno, czy upadnie. Tutaj ważne jest nie to, czy Dom śni, czy nie, ale to, co on czuje. Na tym polega piękno tego zakończenia – w narracji oferuje złowrogie zakończenie, ale emocjonalnie jest w 100% satysfakcjonujące. Dom jest szczęśliwy. Niezależnie od tego, czy jest zamknięty w krainie snów, czy nie, w końcu odnalazł spokój.
Obcy (1982)
Obcy - Steven Spielberg na szczycie swojej gry i jest żywą legendą. Nie chodzi tylko o to, że zakończenie jest emocjonalne lub mocne. Chodzi o to, że cały film pożegna się między ET i Elliottem, więc gdy ściga się do kulminacyjnego końca i serdecznego pożegnania między dwoma głównymi bohaterami, możesz poczuć, co zostało zdobyte i utracone w tej chwili. Scena jest również punktem kulminacyjnym fabuły filmu, gdzie Elliott znajduje pewne pogodzenie z rozwodem rodziców, ucząc się, jak może być „dobry” i nadal kochać, nawet gdy ten, którego kocha, go opuszcza. Absolutnie piękna.
Siedem (1995)
No dalej, powiedz to, wiesz czego chcesz. Możemy to zrobić razem. "Co jest w pudełku?!" kończący sięSe7en stał się kultowym klasykiem i jest bez końca cytowany, ponieważ jest pięknie wykonanym punktem kulminacyjnym zawiłego filmu, w którym zakotwiczył John Doe.Kevin Spacey) jeden z najlepszych złoczyńców filmowych wszechczasów. Scenariusz autorstwaAndrew Kevin Walker i reżyserDavid Fincher, Se7en gwiazdyBrad Pitt orazMorgan Freemanjako Taylor i Somerset, dwóch detektywów polujących na biblijnego seryjnego mordercę Johna Doe, który tropi swoje ofiary według siedmiu grzechów głównych. Metodyczny i precyzyjny, zawsze o krok do przodu, John Doe zostawia po sobie serię dewiacyjnych scen inspirowanych grzechami śmiertelnymi swojej ofiary, a to, co najlepsze, zostawia na później. Kiedy detektywi myślą, że mają przewagę, Dow pokazuje całą swoją rękę – zawsze byli w jego pułapce. On wygrywa. I stają się ostatnimi kawałkami, które dopełniają straszliwe dzieło jego życia. Dostarczone jest pudełko zawierające odciętą głowę żony Taylora. W tym przypadku staje się Furią i, zgodnie z planem zabójcy, z zimną krwią zabija Johna Doe, los, który Doe sam sobie orzekł, karę za jego grzechy zawiści.
Jest trzymający w napięciu i pomysłowo wykonany, i łatwo zrozumieć, dlaczego stał się jednym z najsłynniejszych „zakręconych” zakończeń wszechczasów. Łatwo też zrozumieć, dlaczego studio wymagało następującego krótkiego kodowania, które jest maścią w formie cytatu Hemingwaya. Fincher walczył o to, by film skończył się czarny; chciał, aby publiczność siedziała z brutalnością. Ale nie musi się martwić, bo zakończenieSiódmy zostaje z Tobą przez wiele lat.
Olej (2008)
Nazywa się to „upuszczeniem mikrofonu”.Paul Thomas Anderson już stworzył jedną całkiem niesamowitą (iduża) kończący się "Noce taneczne»ale kiedy przyszło do zamknięcia jego opusu z 2008 roku” Tam będzie krwawo."nie brał jeńców. Po spędzeniu ponad dwóch godzin zDaniel Day-Lewis Danielu Plainview, publiczność zaczyna rozumieć, co sprawia, że ten zły facet działa. Widzimy, jak przypływa i odpływa w życiu, a ostatni akt filmu cofa się w czasie, kiedy Plainview staje się bogatym – choć samotnym – potentatem naftowym. Ale odwiedźPaweł DanoEli Sunday podnosi na duchu w najbardziej nikczemny sposób, a długotrwałe napięcie między dwoma bohaterami dobiega końca. "Brak mi tchu!" do dziś pozostaje jedną z najlepszych i najwspanialszych linii zamykających w historii kina.
Jeden z najmądrzej zrealizowanych filmów ostatnich czasów,"Sieć społeczna" przenikał od początku do końca. Chociaż wielu sprzeciwiało sięDavid Fincher orazAaron Sorkin, który zdecydował by zrobić „film na Facebooku”, gotowy film to prorocza opowieść o grach o władzę w XXI wieku: porywacze nie są ludźmi po pięćdziesiątce, ale nastoletnimi geniuszami rzuconymi na głęboką wodę bez emocjonalnej dojrzałości, by poradzić sobie z tak niebezpiecznymi woda. Na końcu filmuJesse EisenbergMark Zuckerberg jest bogaty i potężny, a kamera zatrzymuje się, gdy aktualizuje (oraz aktualizuje i aktualizuje) stronę swojej byłej dziewczyny na Facebooku. Kogoś, kogo rozstanie mogło, ale nie musi, skłonić coś w nim do stworzenia jednego z najbardziej udanych przedsięwzięć w historii. Może i ma wszystkie pieniądze i władzę na świecie, ale jakim kosztem? W jakim celu?
Diabły (1955)
Les Diaboliques to zestaw filmowych zwrotów akcji i ważny thriller, który przygotował scenę dla przyszłych pokoleń tajemnicy i noir.w Francuski filmHenri-Georges Clouzot 1955 usunięty Michel Delassalle (Paul Meurisse) jako okrutny, tyraniczny reżyser znienawidzony przez żonę ( Vera Clouseau) i kochanka ( Szymon Signoretktórzy spiskowali, by go zabić. Ale jego ciało znika, żarty następują po nim i okazuje się, że Michel nigdy nie był martwy; zamiast tego on i jego kochanka cały czas spiskowali, przygotowując scenę, by wezwać słabe serce swojej żony i dosłownie przestraszyć ją na śmierć. Dopóki Les Diaboliqueszakończenie było rewolucyjne i oszałamiające (i do dziś imponujące) i stało się podstawą niezliczonych pokręconych opowieści o oszustwie, od niezliczonych klasycznych filmów noir podzikie rzeczy .
Zawroty głowy (1958)
Prawdopodobnie najbardziej zawiły film Hitchcocka, kulminacja jego fascynującej eksploracji męskiego spojrzenia (ScottyJames Stewart - uosobienie męskiego spojrzenia, a przecież Hitchcock też jest winien tej obsesji) kończy się, gdy nasz bohater najwyraźniej dostaje wszystko, czego chce - kobieta, którą kocha, żyje, pokonał Zawroty głowy, rozwiązał zagadkę - a jednak z powodu głupiego szczęścia i okoliczności upada na śmierć. Jego obsesja i poczucie winy nigdy się nie skończą i zawsze będzie pochłonięty. To mocna metafora natury kina jako widza i artysty.
Krzyk (1996)
Zakończenia filmów Slasher stały się tak przewidywalne iKoniczyna Kolędowa napisałem o tym całą książkęMężczyźni, kobiety i piły łańcuchowe") i ukuł frazę „ostatnia dziewczyna”; Horror, który trwa do dziś. Napisany przez scenarzystęKevin Williamson, meta slasherWes Craven Krzyk z 1996 roku został stworzony przez kreatywny zespół, który znał te sztuczki, biorąc je i rozkładając je w razie potrzeby, z kulminacją w końcowym akcie, który ujawnia warstwy zaskoczenia i utrzymuje pozycję dzięki subtelnej, sprytnej dekonstrukcji standardowej konfrontacji z slasherem. Nie jeden zabójca, ale dwóch! Łącznie z rzekomo martwym chłopakiem ostatniej dziewczyny! Sidney Prescott (Neve Campbell) jest „ostatnią dziewczyną”, ale w swoim filmie potrafi łamać zasady i i tak żyć, dając”Zatoczka" odświeżający dystans wobec nieodłącznych purytańskich skłonności tradycyjnych moralnych wskaźników horroru, a co za tym idzie autentyczne zaskoczenie publiczności. Slashers nigdy nie byli tacy sami od czasu "Krzyk", a niewątpliwe zakończenie jest dowodem na to, że autorefleksyjny horror może być czymś więcej niż tylko sztuczką – w rzeczywistości może zmienić wszystkie zasady.
Przed zachodem słońca (2004)
«Przed zachodem słońca" - najbardziej niesamowita kontynuacja w historii.Richard Linklater ponownie odwiedzając swoje postacie Jessie (Ethan Hawke) i Celine (Julie Delpy) dziewięć lat po wydarzeniach z „Przed wschodem słońca", tym razem śledząc ich codzienną rozmowę w czasie rzeczywistym. Plany filmowe, zanim zegar zacznie tykać — samolot Jessie musi złapać — co sprawia, że każde słowo ich rozmowy jest cenne, a gdy patrzymy, jak te postacie ponownie się zakochują (lub zdają sobie sprawę, że zawszebyliw miłości), ból ich nieuniknionego rozstania trwa. Ale Linklater, Hawke i Delpiter znakomicie odmawiają podjęcia oczywistej ścieżki do zakończenia filmu, a Jessie podążyła za Seliną z powrotem na jej miejsce i usadowiła się w zrelaksowanej pozycji, kilka minut przed nim.musi Zostawić. Ostatnie słowa Celine – „Kochanie, przegapisz ten samolot” – są muzyką dla uszu publiczności, ponieważ widzimy, że być może w końcu skończą razem.
Ziemia La La (2016)
Minęły dwa lata odkąd”Ziemia La La» trafił do kin i jestem pewien, że to wystarczająco dużo czasu, aby z przekonaniem powiedzieć, że ma jedno z najlepszych zakończeń filmowych. Muzyczny romans przybiera szokujący obrót w trzecim akcie, przechodząc w epilog, w którym nasz główny romantyczny duet nie jest już razem i nie był już od jakiegoś czasu. Mia zEmma Stone, obecnie słynna aktorka, jest w drodze na kolację z mężem, kiedy natrafiają na popularny klub jazzowy, Sebastian's (Ryan Gosling) Seba. Ale zamiast przejść do „szczęśliwego” zakończenia, w którym Mia i Sebastian kończą razem, scenarzysta/reżyserDamien Chazelle.zamiast tego woli pokazać nam, jak wyglądałoby ich życie, gdyby podjęli kilka innych decyzji - najwyraźniej w formie muzycznej. To jeden z najbardziej emocjonalnych momentów kina ostatnich czasów, a agonia żalu i „co mogło być” jest bardzosilnie ugryziony. Ale to właśnie ta bliskość sprawia, że to zakończenie jest tak cholernie skuteczne.
Fargo (1996)
"Po co? Mało pieniędzy." Zakończenie mrocznego moralitetuFargo pokazuje prawdziwą północ Marge Gunderson, kobiety, która jest nieświadoma i nie naiwna co do ciemności świata, ale ostatecznie zbyt dobra z ludzkiego punktu widzenia, aby w pełni zrozumieć, co sprawi, że jedna osoba postawi drugą. do rębaka. A jednak, nawet w obliczu takiej ciemności, nie pozwala jej zniekształcić ani zepsuć. Zamiast tego kładzie się do łóżka z mężem, pocieszają się nawzajem i znajdują spokój w swoim prostym życiu. To jest cudowne.
Ojciec chrzestny (1972)
Koniec podróży Michaela Corleone jest niemal słodko-gorzki. Zaczyna z wiarą, że będzie inny niż jego rodzina i uważa, że jest najlepszą osobą do przewodzenia ich mrocznemu dziedzictwu. Za każdym razem, gdy próbuje uciec, odkrywa, że staje się coraz głębszy i bardziej zręczny jako szef mafii. Więc jest to szczególnie przerażające, gdy zostaje „Ojcem chrzestnym”, okłamuje Kay z poważną miną, a potem potężnym strzałem drzwi zamykają się między nimi, Michael żyje przestępczym życiem z jedną rodziną, a jego prawdziwa rodzina jest na brzegu . Inny.
Mgiełka (2007)
Darabont 'sMgła to ekscytująca, gęsto opracowana przypowieść autorstwa B-movie przedstawiająca stworzenia, które aktualizują sięStephen King Opowiadania i zakłady akcji z lat 80. zadomowiły się w Ameryce po kulturze strachu, gniewu i ślepej paniki z 11 września. Darabont opisał kiedyś film jako „zraniony, wściekły krzyk” i nigdy nie jest wyraźniejszy niż w ostatnich momentach filmu, które zyskały złą reputację jako jedno z najbardziej gwałtownych i brutalnych zakończeń filmowych wszechczasów. Opowieść królewska kończy się dosłownie nadzieją; Film Darabonta kończy się miażdżącą porażką – porzuceniem nadziei. Tenodkupienie przeciwkoShawshank. Sam King opisał to jako „najbardziej szokujące zakończenie w historii” i powiedział: „Powinno zostać uchwalone prawo mówiące, że każdy, kto ujawni ostatnie pięć minut tego filmu, powinien zostać powieszony za szyję na śmierć”. Więc żadnych spoilerów dla tego, nawet dziesięć lat później.
Bulwar Zachodu Słońca (1950)
Nominowany do 11 Oscarów po wydaniu w 1950 roku ”Minął Sunset Boulevard próba czasu jako klasyczny film, który do dziś cieszy się niezwykłą popularnością. Co więcej, pomimo ewolucji gustów i trendów publiczności, finał noirBilly Wilder pozostaje niezwykle skuteczny – jest ucieleśnieniem wiecznie zielonej sztuki.Opowieść o nieudanym scenarzyście, który zostaje wciągnięty do odosobnionego domu zapomnianej gwiazdy kina niemego, jest pełna napięcia i wzmożonych emocji, ale Wilder z wyprzedzeniem mówi widzom, że nie czeka cię szczęśliwe zakończenie – film zaczyna się od nasz główny bohater. leżał martwy w basenie. Pod koniec filmu współczujemy biednej Normie Desmond (Gloria Swanson) nawet gdy popełnia morderstwo, odwracając swoje ostatnie zdanie „Dobrze, panie DeMille, jestem gotowa na zbliżenie” nie jest iluzją ani szaleństwem, ale tragedią.
Prawie sławny (2000)
JeśliCameron Crowe nigdy nie nakręciłem świetnego filmu po”Prawie sławny", nadal byłby uważany za jednego z największych. tak dobrze"Prawie sławny" . Jego na wpół autobiograficzny komediodramat z 2000 roku to prawdziwe arcydzieło, przedstawiające wyczyny nastoletniego dziennikarza podczas trasy koncertowej z zespołem rockowym w latach 70. Przechwytuje wszystkie twoje tradycyjne obrazy dorastania, takie jak młoda miłość, seks i niepewność, aczkolwiek na tle supergwiazdy, sławy i ego. To idealna mieszanka, która kończy się w sypialni Williama (Patryk Fugit), gdzie odwiedził go wybitny Stillwater Russell Hammond (Billy Crudup), dowreszciedokończyć obiecanego wywiadu. Mają intymny związek, który w cudowny sposób unika sacharyny, a zamiast tego czuje się intymnie, a my możemy również przyjrzeć się Penny Lane jadącej do Maroka. „Na początek o wszystkim”.
Ustawa o morderstwie (2012)
„Akt morderstwa” jest filmem niezwykle trudnym do oglądania i naprawdę zwiększa perspektywę w kręceniu filmów. Może się to wydawać dramatyczne, ale ten niekonwencjonalny dokument opowiada historię ludobójstwa i ludzkiej brutalności w sposób, który burzy mury ochronne, które zbudowaliśmy dla okropności tego świata i sprawia, że czują się one świeższe i bardziej przerażające niż kiedykolwiek. Nawet ci, którzy je stworzyli.
Robić„Akt morderstwa” dyrektorJoshua Oppenheimerspędził lata u boku osób odpowiedzialnych za niewypowiedzianą przemoc i śmierć podczas ludobójstwa w Indonezji. Oppenheimer przechodzi do standardowego formatu dokumentu, każąc tym ludziom odtwarzać swoje zbrodnie przed kamerą z ich punktu widzenia, oferując palące spojrzenie na zwodzone i przerażające procesy myślowe tych przypadkowych morderców. Śmieją się i przechwalają swoimi zbrodniami, rozkoszując się szczegółami swoich wspomnień, aż do ostatniej sceny filmu, w której jeden z tych mężczyzn w końcu konfrontuje się z ogromem swoich zbrodni. Dusi się i drży, wymiotuje na dach, na którym niegdyś brutalnie dokonywał egzekucji niewinnych ludzi. „Czy zgrzeszyłem?” – pyta, gdy jego ciało wygina się i faluje. To wstrząsający moment współczucia ze strony potwora i współczucia dla potwora, który spada na Ciebie z całym ciężarem nieludzkiego okrucieństwa.
Cały ten jazz (1979)
Tortured Artist stał się hollywoodzkim frazesem, ale co się dzieje, gdy udręczony artysta tworzy niewiarygodnie samoświadomą biografię autobiograficzną? To muzyczne arcydzieło.Bob FosseCały ten jazz, w którym poprzezRoy Scheider opowiada o dobrym, złym i brzydkim w życiu reżysera, pisarza i choreografa. Gdy film dobiega końca, a bohater Scheidera jest na łożu śmierci, pięć etapów żałoby zapewnia wielki muzyczny finał, w którym pojawiają się postacie ze wszystkich okresów jego życia. Jest niesamowicie samolubny, przepraszający, towarzyski i jednocześnie piękny, a kończy się żwawym ujęciem końcowym, które przybliża nas do rzeczywistości. To naprawdę niezapomniane wydarzenie i jeden z największych „wielkich finałów” wszech czasów.
Absolwent (1967)
Uwielbiam to zakończenie. Fałszywa głowa polega na tym, że Benjamin i Elaine uciekną razem i będą żyli długo i szczęśliwie, ale reżyserMike Nichols Zręcznie przenosi go z powrotem do miejsca, w którym rozpoczął się film: Benjamin jest wleczony, zastanawiając się, czy jego życie będzie miało jakikolwiek sens, a nawet będzie inne niż to, które mieli jego rodzice. pozwalać naukończyć samo siedzenie z tymi dwoma postaciami, gdy ich impulsywność wymyka się i są zmuszeni po prostu siedzieć przy swoich wyborach, jest końcową potęgą, która nigdy nie powinna podnosić głosu.
Szósty zmysł (1999)
Tak,Bruce Willis był martwy przez cały ten czas. Żartuje się tak wiele razy, że można by pomyśleć, że ujawnianie nie będzie już miało mocy, ale filmM. Noc Shyamalan wciąż się trzymam, ponieważ ujawnianie nie jest tak naprawdę celem filmu. To szokujące i stało się znakiem rozpoznawczym reżysera, ale to, co nadaje finałowi moc, to emocjonalne rozwiązanie między Malcolmem i Anną, gdy ten pożegna się z żoną. Lubić„Zwykli podejrzani”Obaj mają niesamowite zwroty akcji wszechczasów, ale zakończenie cementuje cały film jako wspaniały, a nie tylko pokazuje moment „gotcha”.
Obsesja (2014)
Ofiara jest ceną wielkości. Potrzeba bólu i praktyki, by stać się legendą, a obsesja perfekcji jest sama w sobie toksyną. O to chodziBicz, niesamowity thrillerDamien Chazelle o studencie muzyki schodzącym w króliczą norę ambicji i wymagającym, poniżającym instruktorze, który jest jak benzyna do ognia. WiększośćBicz wygląda jak walka woli pomiędzy Andrew Neimanem (Miles Teller), młody perkusista z głodem wielkości i jego agresywny mentor Fletcher (JK Simmonsa).), a w końcowych momentach filmu, po gwałtownych starciach i celowym wysiłku obu stron, by zniszczyć sobie nawzajem kariery, Neiman i Fletcher znajdują się na scenie razem, zamknięci w konfrontacyjnym przedstawieniu, które staje się częścią gorączkowej, entuzjastycznej współpracy jako ich pasje łączą się i zderzają w długiej solówce na perkusji. Jest to idealne ujście dla wszystkich wbudowanych w film napięć, takich jak haj po szczególnie wyczerpującym biegu, i wprowadza widzów w maniakalną, odurzającą euforię, której, jak wiemy, nie da się powstrzymać.
Domek w lesie (2012)
„Szopa w lesie” daj nam znać, że nie jest to Twój standardowy kopniak od samego początku, gdy widzowie trafiają do podziemnego obiektu, w którym rządowa operacja w tajemniczy sposób ożywia horrory. Dana nad ziemią ( Kristen Connolly), Marty ( Fran Krantz) i ich znajomi podróżują do odległej kabiny, nieświadomi, że organizacja oznaczyła ich jako ofiary. Ale dlaczego? Po co? Cóż, po serii sprytnych przewrotów gatunkowych i żartów fanów horrorów, scenarzysta-reżyser Drew Goddard (który napisał scenariusz wraz z Joss Whedon) odpowiada na wszystkie Twoje pytania w najmądrzejszych, najbardziej szalonych zakończeniach od czasów horroru.
Okazuje się, że Dana i jej przyjaciele są owcami na rzeź, co skutkuje ich śmiercią, tak jak wielu z nich przed nimi, aby utrzymać dosłownie gigantycznych wściekłych bogów wystarczająco silnych, aby nie mogli zniszczyć ziemi. Tyle że determinacja Dany i Marty'ego, by przeżyć, wykoleja ofiarę, a mściwi bogowie powracają. To odświeżająco niecodzienne zakończenie, zaczerpnięte ze stron Lovecrafta i zaktualizowane dla nowego pokolenia, ale z autoreferencyjnym dowcipem Goddarda i Whedona osadzonym w całym filmie, staje się również częścią meta-komentarza do samego horroru i żądań. społeczeństwa. publiczność, która go pożera. W końcu wszyscy jesteśmy gniewnymi bogami, zabawiają nas lub zginiemy.
Człowiek z wikliny (1973)
ZapominaćNicolas Cagezapomnij o pszczołach; Na niesławnym remake'u"Człowiek z wikliny" może być jednym z najbardziej ironicznie znanych zakończeń wszechczasów, ale oryginalny filmRobin Hardy 1973 jest jednym z najlepszych. Zalany słońcem, powolny pełzający horror oparty na kryminale detektywistycznym,"Człowiek z wikliny" graEdwarda Woodwarda jako sierżant Howie, chrześcijański detektyw, który podróżuje na odległą pogańską wyspę Summersile, aby zbadać zniknięcie młodej dziewczyny. Dopiero teraz miejscowi twierdzą, że kiedy tam dociera, to nigdy nie istniało. W miarę postępu śledztwa niezdecydowanie i niepokój Howiego nasilają się, gdy miejscowi rozkoszują się rytuałem i wydają się bawić nim, gdy tylko jest to możliwe.
Po pewnym kopaniu sierżant dowiaduje się, że wyspiarze zwracają się do ofiar z ludzi, gdy żniwa są złe, i dochodzi do wniosku, że to musiał być plan zaginionej dziewczyny, ale jego rzekomy bohaterski ratunek prowadzi go prosto w pułapkę: dziewczyna nigdy nie była zamierzona ofiara, a zamknięty w gigantycznym wiklinowym posągu sierżant Howie pali się na śmierć, modląc się i krzycząc do swojego boga, podczas gdy wyspiarze składają go w ofierze swojemu bogu."Człowiek z wikliny" podkreślony przez hymny ludowe i brzęczącą perkusję, odzwierciedla grozę religijnego fanatyzmu i wieczne niebezpieczeństwo ślepej wiary i błędnej ideologii.
Podejrzane osoby (1995)
Dobre zakończenie skrętu działa, nawet jeśli znasz zwrot.„Podejrzane osoby” - to oczywiście cały czas z powolnym ujawnianiem, że Verbal Kint to Keyser Soz, ale to mistrzowski punkt kulminacyjny spektakluKevin Spacey, świetny wynik i montażJana Ottmana i sprytny skryptChristopher McQuarrie . To zakończenie, które sprawi, że twoja szczęka opadnie, gdy zobaczysz go po raz pierwszy, a potem będziesz zachwycony za każdym razem, gdy to obejrzysz.
Noc żywych trupów (1968)
George A. Romero czczony jako król horroru, ale nie zawsze cieszy się uznaniem, na jakie zasługuje jako renegat niezależny filmowiec."Noc żywych trupów" zapoczątkował współczesny gatunek zombie, ale oprócz tego, że jest przerażający, jest także jednym z najbardziej serdecznych i przemyślanych filmów wszechczasów. Film opowiada o grupie ocalałych w środku plagi zombie, ukrywających się razem w stanie paniki. Gdy ich międzyludzkie sprzeczki i akty egoizmu rozrywają ocalałych na strzępy, nieumarli wdzierają się do ich kryjówki, z tylko Benem (Duane Jones) pozostaje spokojnym głosem rozsądku. Jest bohaterem, co sprawia, że jest tak szokujący, gdy zostaje zastrzelony przez grupę uzbrojonych „dobrych facetów” oczyszczających teren z żywych trupów. Ponieważ Romero wybrał czarnoskórego mężczyznę jako swojego bohatera (co samo w sobie jest wywrotowe), zakończenie zawierało również odmierzone tony rasistowskiego komentarza i chociaż samo zakończenie jest wystarczająco szokujące, dodatkowa warstwa terroru społecznego utrwaliła momenty zakończenia filmu jako jeden z jej najbardziej kultowe i wpływowe zakończenia w historii kina.
Gwiezdne wojny: Imperium kontratakuje (1980)
Han Solo może być martwy! Darth Vader jest ojcem Luke'a! Luke'owi brakuje ręki! Finał "Gwiezdne wojny, odcinek V – Imperium kontratakuje” to klasyka i choć z perspektywy czasu na to nie wyglądazbyt wiele ponure, to dla publiczności, która nie wiedziała, jak to wszystko się kończy”Powrót Jedi", to był ciemiężca. Ale to ekscytujący sposób na zakończenie filmu, jeśli wiesz, że zbliżasz się do ostatniego rozdziału, aGeorge Lucas pozwala fanom opóźniać ważne wydarzenia w historii, ponieważ muszą czekaćPowrót Jeda.aby zobaczyć, co będzie dalej. Dziś oczywiście można po prostu wrzucić kolejną płytę Blu-ray, ale mimo to zakończenie wygląda wspaniale – a filmowcy od lat próbują to naśladować.
