Szczególnym rodzajem rozrywki są filmy oparte na prawdziwych wydarzeniach. Przecież często muszą euflsdfnm, jak wyglądały pewne spotkania, albo reprezentować dialog w sytuacji, o której nie zachowały się żadne zapisy. Ramy czasowe można skrócić; kolejność wydarzeń, postaci i cokolwiek innego można zmienić.
A jednak wszystkie filmy oparte na prawdziwych wydarzeniach wymagają naszego zaufania, dlatego podczas ich oglądania przeżywamy szczególne emocje.
10. Selma (2014)
7 marca 1965 roku, kiedy protestujący o prawa wyborcze Czarnych próbowali przejść przez most Edmunda Pettusa w Selmie, powitała ich uzbrojona policja. Ten dzień jest znany jako „Krwawa Niedziela”. Ten dzień był kluczowym momentem w walce z rasistowskim tłumieniem wyborców w Stanach Zjednoczonych, ponieważ nagrania telewizyjne z ataków na maszerujących zaskoczyły wszystkich. Protestujący (na czele z Martinem Lutherem Kingiem Jr., Johnem Lewisem, Hosea Williamsem i innymi działaczami na rzecz praw obywatelskich) nie poddali się.
Wydarzenia te są tłem dla Selmy Ava Duvernay, która odtwarza miesiące poprzedzające marsz i ilustruje złożoność ruchów sprawiedliwości społecznej i ich przywódców.
9. Francuski łącznik (1971)
W latach 30. XX wieku korsykańscy gangsterzy wymyślili skomplikowany schemat handlu narkotykami, znany jako French Connection: makowiec wysyłano z Turcji i Libanu do Marsylii, dużego portu morskiego we Francji, gdzie przerabiano je na heroinę, a następnie wysyłano do Stanów Zjednoczonych.
Nagrodzony Oscarem film w reżyserii Williama Friedkina o tym samym tytule, z nieco fikcyjnymi elementami ekscytujących wydarzeń.
Chociaż Friedkin pozwolił filmowi na odrobinę swobody, w tym legendarny pościg samochodowy, starał się zachować realizm fabuły. Aby mu w tym pomóc, zatrudnił nowojorskich detektywów Eddiego Egana i Sonny'ego Grosso, którzy zainspirowali bohaterów filmu.
8. Lista Schindlera (1993)
Reżyser Steven Spielberg chciał, aby aktorzy w jego adaptacji powieści historycznej Thomasa Kenileya z 1982 roku mieli na myśli: „Nie robimy filmu, tylko opisujemy dokument”. Do tej pory powstały filmy dokumentalne i europejskie o Holokauście. Lista Schindlera stała się pierwszym współczesnym hollywoodzkim hitem na ten temat.
Liam Neeson wcielił się w rolę biznesmena Oskara Schindlera, któremu przypisuje się uratowanie ponad tysiąca Żydów, rekrutując swoją fabrykę amunicji w Brunnlitz, na terenie dzisiejszej Republiki Czeskiej. W rzeczywistości było kilka list, sporządzonych nie przez Schindlera, ale przez sanitariusza z obozu w Płaszowie Marcela Goldberga, z nazwiskami tych, których dopuszczono do fabryki Schindlera.
Film został wysoko oceniony nie tylko przez krytyków – zdobył Oscara dla najlepszego filmu – ale także przez ocalałych z Holokaustu, którzy uznali go za bardzo prawdziwy.
7. Dźwięki muzyki (1965)
Julie Andrews zagrała rolę Mary w filmie The Sound of Music z 1965 roku.
Oparty na wspomnieniach prawdziwej Maryi film opowiada historię wolnej duchem zakonnicy, którą na krótko przed wybuchem II wojny światowej wysłano do pracy jako guwernantka dla siedmiorga dzieci. Podobnie jak w filmie, Maria wyszła za mąż za Georga von Trappa (który był od niej o 25 lat starszy), a w 1937 roku rodzina zwiedziła Europę z chórem rodzinnym von Trapp. W następnym roku uciekli z Austrii, zaanektowanej przez nazistów, i udali się do Nowego Jorku, gdzie w grudniu 1938 r. zagrali swój pierwszy amerykański koncert.
Dźwięki muzyki zadebiutowały na Broadwayu w 1959 roku, a sześć lat później ukazał się słynny film, który w dużej mierze pozostał wierny prawdzie, chociaż prawdziwy Georg nie był tak bezduszny jak jego filmowy odpowiednik.
6,12 lat niewoli (2013)
„12 lat jako niewolnik” Steve'a McQueena, zdobywcy Oscara dla czarnego brytyjskiego filmowca, z udziałem Chiwetel Ejiofor i Lupita Nyong'o, to „przerażający i ważny dokument”, powiedział TIME krytyk filmowy.
Ejiofor gra Solomona Northupa, wolnego Afroamerykanina, który mieszkał w Saratoga Springs w stanie Nowy Jork, kiedy został zwabiony i porwany w 1841 roku i sprzedany do niewoli w Luizjanie. Film został oparty na własnych wspomnieniach Northupa z 1853 roku, Dwanaście lat niewolnictwa, które dokumentują jego pracę na plantacji, uwolnienie i ponowne zjednoczenie z rodziną, a także historykami i badaczami.
„12 lat niewolnika” to wysoka poprzeczka dla historycznej dokładności i artystycznej doskonałości” – mówi Manisha Sinha, przewodnicząca Wydziału Historii Amerykańskiej na University of Connecticut, która poleca film swoim studentom jako źródło ich pracy.
5. Nicefellas (1990)
„Odkąd pamiętam, zawsze chciałem być gangsterem”, mówi główny bohater Nice Guys, Martin Scorsese, klasycznego filmu kryminalnego z 1990 roku, który opisuje wzloty i upadki mafiosów i ich sieci w języku włoskim. Amerykański Brooklyn.
Goodfellas powstał na podstawie filmu Wiseguy: Life in a Mafia Family z 1985 roku, stworzonego przez reportera kryminalnego Nicholasa Pileggi, który był także współautorem filmu. Książka Pileggi'ego opisuje życie prawdziwego Henry'ego Hilla i jego współpracowników Thomasa DeSimone i Jamesa „Jimmy'ego” Burke'a. Ich postacie zainspirowały postacie grane przez Joe Pesci i Roberta De Niro.
Film Nice Guys demitologizuje przestępczość zorganizowaną, dając widzom zainspirowanym Coppolą, Brando i Pacino przebłysk świata, który był w rzeczywistości bałaganiarski, gorzki i nieromantyczny.
4. W centrum uwagi (2015)
W rolach głównych Mark Ruffalo, Rachel McAdams i Michael Keaton. Film przedstawia wysiłki reporterów zmierzające do odkrycia historii systematycznego wykorzystywania seksualnego w archidiecezji bostońskiej.
Film jest w dużej mierze wierny prawdziwym wydarzeniom; W styczniu 2002 roku grupa badawcza Boston Globe Spotlight opublikowała swój pierwszy artykuł z serii artykułów ujawniających tuszowanie nadużyć popełnianych przez księży rzymskokatolickich.
„To, co jest szczególnie uderzające w filmie, to to, jak dobrze reżyser i scenarzyści przekazali prawdziwą historię tej grupy odważnych dziennikarzy, jednocześnie starannie i delikatnie ujawniając życie osobiste ofiar przemocy” – mówi Keisha N. Blaine, adiunkt historii na Uniwersytecie w Pittsburghu.
3. Butch Cassidy i Sundance Kid (1969)
Paul Newman i Robert Redford wyznaczyli nowy standard dla filmów o kumplach. Chociaż film zaczyna się od stwierdzenia, że „wiele z poniższych jest prawdą”, film faktycznie wykorzystuje wiele twórczych wolności, aby stworzyć hałaśliwy, jeśli nie do końca dokładny historycznie western. Według siostry Cassidy, Luli Parker Betheson, nawet główna relacja była w rzeczywistości bardziej luźną współpracą partnerską niż najlepsza przyjaźń przedstawiona w filmie, a słynny finał filmu wciąż jest przedmiotem historycznych kontrowersji dotyczących tego, czy ci dwaj mężczyźni zginęli w Boliwii. czy też, jak argumentowano, siostra i bratanek Cassidy'ego, czy protagonista uciekł?
Te pytania nie umniejszają jednak ani filmu, ani postaci Etty Place, granej przez Katharine Ross.
2. Wszyscy ludzie prezydenta (1976)
W 1972 r. wszczęto śledztwo w sprawie włamania się do Narodowej Konwencji Demokratów. W rezultacie odkryto, że włamanie było częścią masowej kampanii szpiegostwa politycznego i sabotażu na rzecz Nixona i przeciwko jego przeciwnikom.
Skandal Watergate wkrótce doprowadził do upadku prezydentury Nixona. Dziennikarze i redaktor Ben Bradley, mówi Barbara A. Perry, Gerald L.Balilsa i dyrektor studiów prezydenckich w University of Virginia Miller Center to „prawdziwi amerykańscy bohaterowie”.
Pakula i scenarzysta William Goldman zmienili swoje dziennikarskie poszukiwania w napiętą historię detektywistyczną z mrocznymi konfrontacjami w piwnicy garażu. W przeciwieństwie do książki Woodwarda i Bernsteina o tym samym tytule, film mniej skupia się na faktach związanych z Watergate, ale skupia się na osobach i procedurach stojących za jednym z największych śledztw XX wieku.
1. Psie południe (1975)
Al Pacino grał wielu kryminalnych bohaterów w swojej karierze, ale John Voitovich nie jest jednym z nich. W upalny letni dzień 1972 roku weteran wojny w Wietnamie podjął niezdarną próbę obrabowania banku na Brooklynie, ale został uwięziony z zakładnikami.
Film Sidneya Lumeta „Psie popołudnie” przedstawia bolesne chwile w banku, podczas których Voitovich był udręczony swoimi czynami i niespodziewanie zbliżył się do niektórych swoich jeńców.
Po premierze filmu Voitovich w liście napisanym z więzienia skarżył się, że film jest tylko w 30% prawdziwy, chociaż nazwał swój portret „nieskazitelnym”. Jednak niektórzy reporterzy byli sceptycznie nastawieni do wersji wydarzeń Wojtowicza, mówiąc, że podany przez niego motyw – zapłacenie za operację zmiany płci u ukochanej Liz Eden – był przykrywką spisku mafii. Niezależnie od tego, czy film był dokładny, czy nie, Voitovich ma rację w jednym: Pacino jest niewątpliwie fantastyczny, wypełniając postać patosem i stłumioną szaloną energią.
